Περιγραφ�?: Διμορφικό. �?ο αρσενικό έχει γκρίζο κεφάλι και ουρά. �?ο πάνω μέρος είναι καστανοκόκκινο με μαύρες κηλίδες, ενώ το κάτω ωχρύξανθο με σκούρες καφέ πιτσιλιές. �?ο θηλυκό είναι επίσης καστανοκόκκινο με πολλές στενές μαυριδερές οριζόντιες ρίγες. �?α νεαρά μοιάζουν πολύ με τα θηλυκά. Κ�?ρωμα και πόδια σ' όλες τις ηλικίες, κίτρινα.
Γενικά χαρακτηριστικά: Διακρίνεται εύκολα από την μακριά και στρογγυλωπ�?, στο κάτω μέρος, ουρά του. �?ο καλύτερο όμως χαρακτηριστικό του είναι ότι πολύ συχνά φτερουγίζει επί τόπου χτυπώντας γρ�?γορα τα φτερά του. Σ' αυτ�? την θέση μένει για λίγα δευτερόλεπτα αμέσως δε βουτάει για μια πιθαν�? λεία. Άλλος τρόπος για το κυν�?γι του είναι το να πετάει χαμηλά και αργά ακολουθώντας τις κλίσεις του εδάφους. Συν�?θως απαντάται μόνο.
Οϊκότοπος: Έχει προσαρμοστεί άνετα σε διάφορους οικότοπος. Κυρίως όμως είναι πουλί των ανοιχτών εκτάσεων και ειδικά εκεί οπού υπάρχουν καλλιέργειες με μεγάλους θάμνους �?' αραιά δένδρα. Απαντάται επίσης σε πετρώδεις περιοχές, απότομες ακτές �? ακόμη και μέσα σε πόλεις.
Βιολογία: Μεγάλη είναι και �? τροφικ�? του κλίμακα. Δείχνει φανερ�? προτίμηση στα μικρά τρωκτικά, στα ερπετά, στα διάφορα άρθρόποδα και καμιά φορά στα μικρά πουλιά πού πάντα όμως τα πιάνει στο έδαφος.
Φωλιάζει συν�?θως σε βράχια και πιο σπάνια σε δένδρα καταλαμβάνοντας παλιές φωλιές άλλων αρπακτικών �? κορακοειδών.
Γεννάει στα τέλη του Μάρτη 4-5 αυγά πού τα κλωσάει κυρίως το θηλυκό για 27-30 ημέρες. �?α μικρά ανεξαρτητοποιούνται στην ηλικία του ενός μηνός περίπου.
Κατάσταση στην Ελλάδα: �?ο Βραχοκιρκίνεζο είναι το κοινότερο αρπακτικό στην ' Ελλάδα,
Ο δε αριθμός των ζευγαριών πού φωλιάζουν είναι ικανοποιητικός. Απαντάται σ' όλη τη χώρα και σε διαφόρους βιότοπους. Σταθερό.